Maandag terugreis :(

Maandag Terugreis :(

Vanochtend zijn we om 8.00 uur opgestaan. toen hebben Minke en ik nepnagels van de nederlandse vlag opgedaan, het is heel mooi en bij mij zitten ze ook heel vast. Alleen ze zijn heel lang en best wel lastig, heel lastig zelfs!
Toen hebben we onze koffers al ingepakt voor vertrek. Daarna zijn we voor het laatst daar gaan eten. Je kon zelf wafels maken, Minke en ik hadden er twee gemaakt. Alleen het duurde heel lang voordat ze een beetje kleur kregen want ze bleven heel lang wit, het duurde wel 5 min. voordat ze bruin werden (het eten was lekker kok) De eerste keer eten was niet te vreten maar het werd steeds lekkerder, en er was elke keer vis maar dat hebben Minke en ik geen een keer genomen alleen een keer vissticks. Die kok had zo'n hele lange baard en dat had hij dan gevlochten!! grappig. De Engelse zaten in hetzelfde hotel als ons, dus die aten vandaag tegelijk met ons omdat die vandaag ook naar huis gaan. Die maakten ook wafels maar die konden dat nog niet zo goed want die deden er veel te veel beslag in dus het liep er allemaal uit. En die lieten de wafels ook veel te wit. Wij snapten niet hoe hun die zo wit lekker vonden en ook zonder suiker. Minke en ik hadden er heel veel suiker op gedaan!!! Jammie.
Na het ontbijt gingen we nog een ronde wandelen. Niet zomaar wandelen, maar we gingen schatten zoeken. Ellen had een gps-toestel bij zich en er is een programma waar je 'schatten' mee kunt zoeken. Bij een parkeerplaats stond een houten huisje. Hier moest ook iets liggen. We wisten wel niet waar precies en wat, maar uiteindelijk binnen ong.5 min al vonden we een doosje. Op het papier dat erbij zat, schreef Ellen haar naam, zodat ze weten dat zij dit ook heeft gevonden.
Daarna zijn we naar de supermarkt: Kiwi gelopen en hebben we nog wat gekocht voor het middageten want we hadden niks meer! Minke en ik hadden zo'n klein karretje gepakt, waarmee wij konden racen!!!
Daarna zijn we ook nog bij de sporthal naar een schat geweest zoeken en toen kregen we er een tip bij, de tip was: ergens bij een luchtventilator. Er stonden wel 4 van zo'n dingen en we hadden daar bij allen 4 gezocht alleen we konden het echt niet vinden dus hebben we maar opgegeven en zijn we naar het hotel gegaan. We kwamen voorbij een klein stukje ijs en Minke besloot er op haar jas vanaf te gaan, echt geen goede keuze. Heel haar jas zat onder de modder en het zand. We hebben in het hotel 20 doekjes moeten gebruiken om dat eraf te halen.
Aardbeien en een cracker was ons middageten. Dat was helemaal niet veel en hadden daarna nog honger. Maar toen was het al bijna half 1, dus we moesten uitchecken.
Iedereen was op tijd uitgecheckt zodat de bus om 1 uur kon vertrekken naar het vliegveld. En het duurde weer heel lang want we moesten 2 uur in de bus. Ik had weer naast minke. De meiden van Cecilia Zijtaart deden het spel wie of wat ben. Minke en ik deden daaraan niet mee, want daar waren we te moe voor want we vielen bijna in slaap, maar we hebben wel gekeken! Mara zat te vertellen dat ze heel veel wist over het koninkrijk, dus ze noemde van elk land de koning op. Ze wist echt bijna alles!!! Toen ging Mara een broodje eten dus Minke en ik kregen ook honger dus wij gingen ook wat eten. De busreis was heel saai, er werd veel aan de weg gewerkt dus mooi uitzicht hadden we niet. Bijna niemand zei iets in de bus omdat we erg moe behalve de meiden van Zijtaart.
Toen we er waren moesten we eerst zelf in gaan checken. Eerst wisten we niet hoe het moest maar Minke was weer zo slim. Annemie, Minke, Ellen, oma Jo en mama waren ingecheckt. Bij tante Rianne lukte het niet omdat het apparaat aangaf dat er al een Johanna was ingecheckt alleen ze heet niet eens Johanna, dom apparaat hè.
En bij mij was het apparaat nog dommer, want die zei dat volgens mijn id-kaart ik helemaal niet bekend ben. Wat een dom en slecht ding zeg!! Dus toen moesten we naar een gewone balie om ons nog in te checken, daar lukte het wel.
Toen hadden we allemaal een ticket, dus gingen we naar de douane. Bij mij piepte het, ik moest mijn schoenen uit doen en toen ging een mevrouw mij foujeren, ze voelde niks dus het lag aan mijn schoenen.
Grote smurf Ellen, brilsmurf Rianne en lolsmurf Annemie moesten ook de schoenen uit en smurfin Tessa (ikke) Vorige keer hoefde alleen Rianne haar schoenen uit (smurf) Maar nu wij bijna allemaal (smurfenand)!!!! Haha.
Streng hè? Maar het was maar heel kort dus wij hoefden niet zo'n blauwe plastic slofjes aan. Daarna mochten we onze schoenen weer aan.

Minke en Annemie gingen een pizzapunt halen en ik ging mee. We kwamen terug en toen zaten er andere mensen op Annemie's en mijn plek. Dus ik besloot op een koffer te gaan zitten, ik dacht dat die wel zo stabiel, maar dat was niet zo. Dus plof zei de koffer ik viel om met een diepe zucht, allebei mijn beentjes hoepla in de lucht. Hahahahahaa!!!!!!
Ik wou niet nog een keer van het koffer vallen dus Minke en ik gingen maar in zo'n nepvliegtuig zitten.
Toen zagen we ons vliegtuig terugkomen, die mensen moesten er nog uit en wij nog erin dus wij konden nooit op tijd zijn. Ik zat bij het raam en Minke langs mij, daarlangs zat een Noorse man. Die dronk 2 flesjes alcohol, en hij had een staartje met een roze stiekje in. Wij vroegen of hij ook een kauwgom wou, en dat wou hij. Hij zei: det er veldig snilt av deg. Dat was Noors dus wij wisten niet wat het betekende dus toen zei hij het in het Engels: yes, that's very kind of you. Toen snapte we wat hij zei: ja dat is heel aardig van jullie.
Wij vroegen waarom hij naar Nederland (Schiphol) ging. Hij gaat naar de Filipijnen, want daar wonen zijn kinderen, en dat Schiphol een tussenstop was. Die mevrouw die op de heenweg langs ons zat, zat nu achter ons. En ze bemoeide zich met alle dingen die Minke en ik tegen elkaar zeiden. Ik vroeg een keer of we nog steeds aan het opstijgen waren en ze zei 'ja, de neus staat naar voren dat zie je toch!' Ja hallo, de neus staat altijd naar voren en je kijkt. Zelfs als je schuin, achteruit of opzij gaat blijft de neus naar voren staan. Of bedoeld ze een snotneus? Dus ik zei dat tegen Annemie en die zei dat we ons niet zo uitgelaten moesten gedragen. We zijn toch geen honden. En als we zo nog geen ruzie genoeg hadden zat er nog een heel irritant jochie voor ons die de hele tijd hard tegen de rugleuning aanbotste en zijn tong uitstak. Dat was me een gezellige boel joh, je had erbij moeten zijn. We wilden nog onze laatste zak chips gaan opeten, maar toen die uit de handbagage pakte plofte de zak bijna. Die stond helemaal bol, dus hebben we maar besloten om de zak niet openen. Uiteindelijk hebben we onze tekenspullen gepakt om onze nieuwe pakjes te ontwerpen. Toen we waren geland deden onze oren zo pijn en Ik was ook helemaal duizelig want ik liep recht tegen een paal aan. die had ik niet eens gezien, Haha. En onze oren hebben nog zo'n half uur dicht gezeten. Hadden onze oren maar in het vliegtuig dichtgezeten dan hoorde we onze moeders en die vrouw niet, en dat jochie voor ons.
Toen gingen we de taxi bellen. Gelukkig kon hij snel komen. Hij stond op een plek waar je eigenlijk niet mag parkeren, maar hij had een parkeerkaart, alleen die kaart was hij dit keer vergeten dus wij moesten snel gaan. Alle andere auto's (en dat waren er veel), kregen een bekeuring van 98euro. En degene die op een invalideparkeerplaats stonden kregen een bekeuring van 380 euro. Dus wij hadden nog geluk dat wij snel weg waren. Ga daar 4x staan en zo'n agent kan op vakantie. Onze moeders zeiden dat we de i-pad moesten uitzetten omdat dat licht niet fijn is voor de chauffeur maar we zeiden dat die misschien zelfs meer last heeft van onze lachende ouders dan van dat licht en de chauffeur zei dat hij geen last hand van dat licht, Hihi. Die chauffeur reed wel hard zeg! Nu hebben we de zak chips opengemaakt en was weer normaal.
Ik had dit hele verslag getypt en toen had ik het per ongeluk verwijderd dus moest ik het vandaag (dinsdag) helemaal opnieuw typen want gisteravond (heel laat) was ik er veeeeel te moe voor van dit drukke maar gezellige weekend We waren om 21:00 uur in Bakel.
Paul en Franca (bestuursleden van musis sacrum) kwamen toen ook. We kregen roze rozen! Toen hadden er nog champagne gedronken en geproost op ons succesvolle EK. Om 11.00 uur was ik pas terug in Kronenberg. Ik sliep pas om half 1!

Noors: takk for at dere har fulgt meg! bye
En dat betekent: Bedankt dat jullie mij gevolgd hebben! Tot ziens